เหยิบ ๆ คือ
- เห ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
- เหย เหฺย ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).
- หย หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
- หยิบ ก. เอานิ้วมือจับขึ้น. น. ประมาณของเท่า ๒ นิ้วมือหรือ ๓ นิ้วมือหยิบขึ้นครั้งหนึ่ง, หยิบมือ ก็เรียก.
- ยิบ ๑ ว. ยิ่ง, มักใช้ประกอบคำ ถี่ หรือ ละเอียด เป็น ถี่ยิบ ละเอียดยิบ. ๒ ( ปาก ) ก. ยักเอาไว้, ริบไว้, เช่น ไม่รู้ว่าใครเอาของมาลืมทิ้งไว้
- ยิบ ๆ ว. อาการที่รู้สึกคันทั่วไปตามผิวหนังเพราะเป็นผดหรือถูกละอองเป็นต้น เช่น คันผดยิบ ๆ; อาการกะพริบตาถี่ ๆ เช่น ทำตายิบ ๆ; เป็นประกายอย่างเปลวแดด เช่น
- เหยง ๆ เหฺยง ว. อาการที่ทำซ้ำ ๆ อย่างเร็ว เช่น ขุดดินเหยง ด่าเหยง ๆ, (ปาก) ใช้ว่า เหย็ง หรือ เหย็ง ๆ ก็มี.
- เหย่า ๆ เหฺย่า ว. อาการที่วิ่งอย่างช้า ๆ หรือเดินอย่างเร็ว.
- หยับ ๆ ว. อาการที่เคี้ยวเนิบ ๆ เช่น คนแก่เคี้ยวหมากหยับ ๆ; อาการขึ้นลงเนิบ ๆ เช่น พายอ่อนหยับจับงามงอน (เห่เรือ); อาการที่หัวเรือโต้คลื่นเหยิบ ๆ.
- หยุบ ๆ ว. อาการที่ขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น นกเด้าลมทำหางหยุบ ๆ.
- เหยาะ ๆ ว. อาการที่วิ่งช้า ๆ.
- เหยือกเล็ก ๆ หัว เหล้าจำนวนเล็กน้อย
- บู้ๆ บี้ๆ กระบู้กระบี้ บุบ บู้บี้
- ทำ ๆ หยุด ๆ กระพือปีก บินไปมาอย่างรวดเร็ว เต้น ๆ หยุด ๆ โฉบ
- หยก ๆ ว. เพิ่งทำมาเร็ว ๆ นี้, สด ๆ ร้อน ๆ, เช่น บอกอยู่หยก ๆ ไม่น่าลืมเลย มาถึงหยก ๆ โดนใช้งานเสียแล้ว.